Een vrouw van 29 ben ik. Heb 2 lieve kinderen, een van negen en een van 7 en een lieve man.

6 jaar geleden is er iets heel vervelends met mij gebeurt. Ik kan het ook hier niet vertellen, het ligt té gevoelig bij mij.
Hierdoor ben echter ik acuut vaginistisch geworden. Hiermee ben in het circuit van hulpverleners beland.
Praten, praten en nog eens praten, antidepressiva en andere medicijnen en ik moest oefenen door zelf dingen in te brengen.
Niets hielp echt. Meestal helemaal niet of maar voor heel even.
Heb me ook heel veel tot de Heer gericht in mijn gebeden en gesmeekt om hulp.
Zo heb ik járen doorgetobt en werd steeds somberder en stiller, het hoefde voor mij allemaal niet meer.

Toen kwam ik in de supermarkt een kaartje tegen van iemand die erotisch magnetiseerde en ik besloot met hem af te spreken.
Had mijn bidden dan toch geholpen? Ik had me die hulp van boven zeker niet zo voorgesteld!

Nu ben ik een half jaar verder.
De eerste maand heeft Frank mij wekelijks behandeld en daarna, en ook nu nog steeds, 1x per maand.
Ik reserveer een goedkope, maar toch luxe kamer bij Hajé, pik Frank op, praten wat bij onderweg en in een mooie, rustige, discrete en neutrale omgeving behandelt hij mij.
We drinken dan daarna samen een kopje koffie in het restaurant, praten wat na, prikken een nieuwe datum, ik zet hem weer af in Lelystad en we gaan weer ieder onze eigen weg.

Al tijdens de eerste behandeling opende hij, na jaren dicht te zijn geweest, mijn vagina.
Ik schoot meteen helemaal vol.
Hij nam er de tijd voor, troostte me, liet me spuien en ik vertelde hem voor het eerst alle details van wat mij overkomen was.
Zelfs mijn man en de politie heb ik dit niet verteld, alleen maar de hoofdlijnen, de rest was ik zogenaamd vergeten.

Die vervelende gebeurtenis heb ik nog steeds niet verwerkt, ik verdring het volgens mijn huisarts.
Maar dankzij Frank voel ik me weer vrij en ik kan weer met mijn man vrijen, het wordt nog steeds beter en het is al bijna weer zoals het vroeger was.

Ik ben nog niet van mijn vaginisme af, het wil nog steeds weer de kop opsteken, maar heb genoeg nu aan 1 behandeling per maand en ik heb het gevoel dat er nog steeds progressie in zit.
Ik ben nu heel en blij en dankbaar dat de Heer het mij heeft toegestaan om op deze manier hulp te ontvangen.
Mijn omgeving en man heb ik dit maar niet verteld, ze zouden het niet begrijpen en mij waarschijnlijk er om veroordelen.

Ruth uit Urk

Terug naar pagina Reacties     Afspreken? Klik hier!