Na jaren van seksueel misbruik en lichamelijke een geestelijke onderdrukking en mishandeling ben ik nu eindelijk vrij en zitten de daders dankzij politie en justitie in de gevangenis.

Na hun veroordeling ben ik zwaar beschadigd in de psychiatrie terecht gekomen met een meervoudige persoonlijkheidsstoornis en nog een waslijst aan andere stoornissen.

Volgens de psychiaters als een soort overlevingsstrategie allemaal ontstaan in die periode van onderdrukking en mishandeling.

Ik ben een jaar geleden ontslagen uit de psychiatrie en zou het nu weer zelf moeten kunnen.

Deels is dat waar, maar ik vind het omgaan met andere mensen heel erg moeilijk, ik vertrouw niemand meer.

Informeel ben ik door een psychiater naar Frank verwezen, dat is nu ruim een jaar geleden. Ik praat nu al heel lang met Frank. Via mail, in whatsapp, telefonisch en 1x per maand spreek ik met hem af. Hij is mijn klankbord en ik doe rollenspellen met hem om te oefenen om weer normaal te leren omgaan met mannen.

Sinds ongeveer een maand of drie durf ik wel te zeggen dat ik me veilig voel bij hem, hij is nog de enige man bij wie ik dat heb. Hij vind het ook goed dat ik hem aanraak en heel af en toe vraag ik hem of hij mij aanraakt. Voor jullie stelt dat misschien niets voor maar een arm om me heen of dat hij mijn hand vasthoudt dat gaat voor mij al heel ver. Maar geleidelijk aan gaat ook dat vertrouwd voelen en zo kom ik steeds een stukje verder.

Natuurlijk heb ik op zijn site gelezen wat hij allemaal doet, uiteindelijk wil ik dat ook allemaal proberen maar ik ben nog lang niet zo ver en gelukkig mag ik van hem mijn eigen tempo bepalen en dringt hij helemaal niets op.
En om die reden voelt het altijd weer als een spannend feestje als ik weer een afspraak heb staan met hem. Vooral ook dat hij zo goed kan luisteren, zich helemaal inleeft dan in mij en ondanks mijn grillige persoonlijkheid begrijpt wat er in mij omgaat en waarom ik gewone dingen soms zo moeilijk kan vinden.
En niet alleen zware gesprekken hoor, we lachen ook heel veel.

Ik weet niet hoe ver ik ga komen met hem? Ik hoop dat ik ooit verliefd kan worden en met een man of een vrouw een relatie kan hebben waarin ook seksualiteit een normaal iets is waarin we elkaar wat te bieden hebben. Ik voel me wel een beetje verliefd op Frank, hij weet dat, vind dat normaal en ook een goed teken, maar heeft ook aangegeven dat hij hier verder niets mee kan omdat hij al jaren met dezelfde vrouw een gelukkige relatie onderhoudt.

Zonder Frank zou ik na de psychiatrie in een diep gat gevallen zijn dus ik ben heel blij met hem en heb er het geld graag voor over.
Wat hij voor mij doet staat niet zo omschreven op zijn site daarom ook meld ik dat hier, ook mensen zoals ik heeft hij veel te bieden.

Gordana V.

Terug naar pagina Reacties     Afspreken? Klik hier!